Η ζωγράφος Κατερίνα Γεωργίου αγάπησε, μελέτησε το φως και τη σκιά και τους έδωσε τη δική της προσωπική πινελιά.

«Έχω παρευρεθεί σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής. Έκθεση όμως σαν της Κατερίνας Γεωργίου είχα πολλά χρόνια να δω και να «ζήσω». Και λέω να «ζήσω» γιατί παρατηρώντας τους πίνακές τις, έζησα μέσα από τις αναπαραστάσεις των θεμάτων και των χρωμάτων όλη αυτή την ιδιαίτερη αύρα που τα περιέλουζε. Τα έργα εθεάθησαν στον πολύ ωραίο χώρο του Δημαρχείου του Αμαρουσίου από τις 27 Οκτωβρίου έως και την 1η Νοέμβρη 2008.

Είναι από τις λίγες ζωγράφους που έχουν να πουν πολλά μέσα από τον καμβά ή από την αγιογραφία . Ο κάθε πίνακας είναι και ένα ταξίδι. Με βαθιά αγάπη στο Χριστό τον υμνεί μέσα από τους πίνακές τις με θέματα όπως ‘Ο Χριστός στη θάλασσα’ , "Αποκαθήλωση’ , Ο καταπληκτικός πίνακάς της ΄Προσευχή στον Ελαιώνα’ που ειλικρινά είναι ότι ωραιότερο έχω δει σε πίνακα . Το βλέμμα Του έχει αποτυπωθεί με τέτοιον τρόπο που μπορείς να νιώσεις τον πόνο Του. Μεγάλη θεματολογία με λουλούδια , περιοχές και νησιά της Ελλάδος, μία τετραλογία πινάκων με θέμα τις 4 εποχές του χρόνου , θαλασσογραφίες, θέματα από την Αρχαία Ελλάδα όπως είναι ¨Οι πρωθιέρειες" και δίπτυχα όπως ¨Η κοπέλα με το κόκκινο φόρεμα¨ και ¨Περιστέρια στο πεύκο¨.

Υπάρχουν και κάποιες ιδιαίτερες ανάγλυφες τεχνικές σε κάποιους πίνακες που κέντρισαν το ενδιαφέρον του κόσμου που τίμησε με την παρουσία του ,την σπουδαία ζωγράφο. Εκτός από σπουδαία καλλιτέχνης η κα Κατερίνα Γεωργίου είναι και ένας πολύ γλυκός και ζεστός άνθρωπος που σε κερδίζει με το χαμόγελό της.
Άνθρωπος που λατρεύει αυτό που κάνει και φαίνεται από την πληθώρα των έργων , τη λεπτομέρεια σε κάθε έργο, την ποιότητα στο στήσιμο αυτών .Άνθρωπος με γούστο και βαθειά εκτίμηση σε αυτούς που πίστεψαν στο έργο της. Η ζωγράφος Κατερίνα Γεωργίου αγάπησε , μελέτησε το φως και τη σκιά και τους έδωσε τη δική της προσωπική πινελιά.»

-«Γεννηθήκατε στο Μαρούσι κα Γεωργίου. Η αγάπη για αυτό το είδος τέχνης και έκφρασης πότε άρχισε να αχνοφαίνεται;
Κ.Γ. «Ναι. Γεννήθηκα στο Μαρούσι του χθες. Τότε που μοσχοβόλαγαν οι γειτονιές από το φρέσκο ασβέστη, τις ακακίες και τους βασιλικούς. Τότε που τα τρεχούμενα νερά στις πλατείες ,μας νανούριζαν γλυκά. Από πολύ μικρή ηλικία κάποιες φορές ζωγράφιζα στο χέρι μου ,γιατί δεν έβρισκα ένα κομμάτι χαρτί εκείνη τη στιγμή .
- «Τι είναι για σας αυτό το εικαστικό ταξίδι των χρωμάτων ; Τι είναι για σας η ζωγραφική;»
Κ.Γ. « Μαγεία! Με τρελαίνουν τα χρώματα.Ο γλυκός θόρυβος της φύσης μαζί με το φως και τη σκιά , δηλώνουν παρόν στη ζωή. Μέσα από το σκούρο χρώμα αναδεικνύεται το φωτεινό. Όλα μαζί συνθέτουν μία συμφωνία. Ένα ποίημα. Δεν είναι μαγεία; Κάθε εικαστικό έργο είναι ένα παιδί , που καθημερινά μεγαλώνει. Όταν φτάσω να συνομιλώ μαζί του, τότε πλέον ολοκληρώνεται ο πίνακας. Όπως ο γονέας δένεται με το παιδί του , έτσι και ο δημιουργός με το έργο του. Όμως κάποια στιγμή ο ομφάλιος λόρος πρέπει να κοπεί , για να ελευθερωθώ και να ξεκινήσω πάλι από μηδενική βάση.
- «Από πού προέρχεται η έμπνευση των θεμάτων σας ; Τις επεξεργαζόσαστε στο μυαλό σας πρώτα ή τις μεταφέρεται απευθείας στον καμβά;
Κ.Γ. « Εμπνέομαι από το κάθε τι που υπάρχει γύρω μου. Μπορεί κάποιο θέμα να είναι επί μήνες στο μυαλό μου χωρίς να ολοκληρώνεται. Έρχεται όμως η στιγμή που αφουγκράζομαι τους ψιθύρους του έργου, και τότε το μεταφέρω στον καμβά.
- «Έχετε το διπλό ταλέντο της ζωγράφου – Αγιογράφου. Συνήθως κάποιος ασχολείται ή με το ένα ή με το άλλο. Πως προέκυψε αυτό σε σας και μάλιστα τόσο τέλεια εναρμονισμένα;
Κ.Γ. «Ξεκίνησα από την αγιογραφία. Κάποια στιγμή ανακάλυψα ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι εκτός απ’αυτό που βλέπω. Δεν μπορείς να αλλάξεις ούτε το πρόσωπο του Χριστού , ούτε των αγίων. Έχει αυστηρούς κανόνες η Βυζαντινή αγιογραφία. Ένιωσα πολλές φορές φορές εγκλωβισμένη. Έτσι άρχισα να ζωγραφίζω. Αυτοδίδακτη για αρκετά χρόνια, περιπλανήθηκα στους δρόμους της ζωγραφικής , φιλτράροντας κάθε πινελιά με το συναίσθημα. Έτσι μπέρδεψα το ένα με το άλλο .Όσο για το αποτέλεσμα θα το κρίνεται εσείς.
- «Στο οπισθόφυλλο της πρόσκλησής σας αναφέρεστε στους δασκάλους σας. Θέλετε να μας πείτε δύο λόγια για αυτούς και τι ρόλο έπαιξαν στη δική σας ζωή;»
Κ.Γ. «Και τους δύο τους αγαπώ πολύ και τους εκτιμώ πολύ. Ο Ευστάθιος Πολυχρονόπουλος εξαίρετος άνθρωπος, μου δίδαξε την τέχνη της αγιογραφίας με αγάπη και ταπεινότητα. Ο Γεώργιος Σεκόφσκι επίσης ξεχωριστός . Τον θεωρώ μεγάλο ζωγράφο και σπουδαίο άνθρωπο. Μία συζήτηση μαζί του αρκεί , για να διδαχθείς πολλά. Ευχαριστώ και τους δύο που μου χάρισαν απλόχερα τις γνώσεις τους.
- «Ποιοι είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν και σας στηρίζουν;

Κ.Γ. «Ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε σε μένα είναι ο σύζυγός μου. Υπομονετικός συγκινητικός πολλές φορές .Κάθεται ατελείωτες ώρες δίπλα μου, με όλη του την αγάπη , λέγοντάς μου τη γνώμη του, για κάθε τι που βλέπει να δημιουργώ. Δεν ξέρω αν θα είχα φτάσει ως εδώ εάν δεν είχα τον Κώστα. Νομίζω πως όχι. Δεν φτάνουν όσα ευχαριστώ και αν του πω. Είναι πολλές φορές που νιώθω ότι είμαστε ένα σώμα , μία ψυχή. Επίσης θέλω να αναφερθώ στους πολύ γλυκούς κριτές μου που είναι ο γιός μου και η νύφη μου. Η νύφη μου , πάντα με τον καλό λόγο στα χείλη μου δίνει φτερά να συνεχίσω. Ο γιός μου απ’την άλλη είναι αυστηρός κριτής. Είναι πολύτιμοι για μένα. Τους λατρεύω.
- «Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και σας εύχομαι πάντα πολλές προσωπικές και επαγγελματικές επιτυχίες. Να είστε καλά!
Κ.Γ. «Εγώ σας ευχαριστώ για όλα. Η μεγάλη στιγμή ενός καλλιτέχνη δημιουργού είναι όταν βλέπει τον κόσμο να χαίρεται με τα έργα του. Εγώ το εισέπραξα αυτό απλόχερα και από εσάς και από τον κόσμο. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να βγάλω ένα κομμάτι του εαυτού μου προς τα έξω.

Aννα Μοσχονίδου
* (Με την ζωγράφο μπορεί να επικοινωνήσει κάθε ενδιαφερόμενος στο 6992424244)