ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Σελίδες : 432, Αθήνα 2014
Εκδόσεις Ψυχογιός
Ένα μυθιστόρημα που γεμίζει φως και ψυχική ανάταση τον αναγνώστη.
Άμα στάξεις μια σταγόνα λάδι σε κρύο νερό, θα επιπλεύσει ολόσωστη. Όμως, αν στάξεις άλλη σε νερό που κοχλάζει, θα μοιραστεί σε δεκάδες μικρότερες. Τούτη ήταν κι η διαφορά της Θάλειας με τον Άνδη. Μέσα σε γυάλα περιοριζόταν ο κόσμος της, στους χίλιους ανέμους χόρευε εκείνου.
Ο έρωτας του Άνδη και της Θάλειας ξεκινά από την παιδική ηλικία. Στην πολυτάραχη πορεία του μπλέκονται μια νεκροκεφαλή-μυστήριο∙ ο αυταρχικός πατέρας κι η υποταγμένη μάνα∙ πόρνες, αντιεξουσιαστές, ιδεολόγοι κι ανθρώπινα αγρίμια∙ η μέγγενη της οικογένειας και του κοινωνικού περίγυρου∙ η ζωή στον απόμακρο οικισμό, στην επαρχιακή πόλη και στην Αθήνα∙ παρακμιακές καταστάσεις, δραματικές στιγμές, ερωτισμός κι αισθησιασμός∙ οι συνέπειες του Εμφυλίου ως πραγματικότητα και αλληγορία∙ διλήμματα που υπερβαίνουν τις αντοχές των ηρώων∙ η πάλη συναισθήματος-λογικής, οι διαδρομές της αλήθειας και η δύναμη της αγάπης.
Η εκρηκτική αφήγηση, η ευρηματική πλοκή, ο έντονος σαρκασμός, το χιούμορ, οι αναπάντεχες ανατροπές, ο στοχασμός και η σαγηνευτική γλώσσα κτίζουν ένα μυθιστόρημα-ωκεανό∙ του γλυκασμού και της αρμύρας, της σιωπής και της μελωδίας, των παθών και των παθημάτων.
~~~~~~~~~~~~~~~~
…και δυο λόγια από τον συγγραφέα
Όπως και στα προηγούμενα βιβλία μου, στο Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ακολούθησα την τεχνική της πολυεπίπεδης γραφής, αφήνοντας τον αναγνώστη να σταθεί μόνο στη μυθοπλασία ή και ν’ ανιχνεύσει όσα κρύβονται κάτω από αυτήν. Άλλωστε, ένα βιβλίο γεννά τόσα όσοι και οι αναγνώστες του, δεδομένου ότι καθένας κινητοποιεί τις δικές του προσλαμβάνουσες.
Επιδίωξή μου το μυθιστορηματικό ταξίδι και η αναγνωστική ευφορία. Συνάμα να μιλήσω για την επιφάνεια και τον βυθό, την ψυχή∙ το πάλεμα των εσωτερικών φωνών και τις έξωθεν συνθήκες που προδιαγράφουν την τύχη των ανθρώπων∙ τις λαβωματιές της Ιστορίας όπως αντανακλούν πάνω μας∙ τις επιπτώσεις του εμφύλιου σπαραγμού, τους εθνικούς και πολιτισμικούς ακρωτηριασμούς και την ανδροκρατούμενη κοινωνία, αξιοποιώντας κώδικες και σύμβολα (νεκροκεφαλή, κομμένη γλώσσα του Ερμεία, ευμεγέθης αντρική φύση του Άνδη κ.ά.)∙ την πολιτική ουτοπία, την αξία της ατομικής καλλιέργειας, τη μηδενιστική στάση και την έλλειψη νηφαλιότητας και περίσκεψης στις αντιδράσεις μας∙ την επίδραση του συναισθήματος στη λογική∙ την ανθρωπογεωγραφία, τις παθογένειες και τα σύνδρομα των δεκαετιών 1960-1990∙ τις πολλές «Ελλάδες» και τα κρίματα των προηγούμενων γενιών που βασανίζουν τις επόμενες∙ την ενδοοικογενειακή βία∙ την έννοια της πατρίδας και πλήθος επιμέρους θεμάτων. Τέλος, για τον έρωτα και την αγάπη, που μέσα σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο εγωκεντρισμός και η ιδιοτέλεια έρχονται να μεταβολίσουν το «δικό μου» και να το κάνουν «δικό σου», εξού και ο τίτλος.
Προσδοκία μου να λειτουργήσει ως αισιόδοξη πνευματική πτήση κόντρα στη συναισθηματική πτώση των καιρών μας.
~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~
Μπήκε στο καφενείο με τον αέρα βουνού, σαν
φοβερίζει να ξετινάξει τις στέγες κι αναγκάζει
τα δέντρα να τον προσκυνούν.
«Καλησπέρα!» είπε και στάθηκε ανάμερα,
σιμά στην πόρτα.
Έξω πίσσα το σκοτάδι. Στη μέση του καφε-
νείου έκαιγε η ξυλόσομπα κι ολόγυρά της κάθο-
νταν καμιά δεκαριά άντρες, με άσπρα μαλλιά οι
περισσότεροι. Μπόλικος καπνός, στριφτά τσιγά-
ρα κι επάνω στα σκαμνιά ρακοπότηρα και στρα-
γάλια σε τενεκεδένια πιατελάκια για μεζέ.
Κάμποσες καρέκλες έτριξαν, καθώς στράφη-
καν κατά την πόρτα όσοι δε θωρούσαν, τα φρύ-
δια έσμιξαν απροκάλυπτα και τα βλέμματα καρ-
φώθηκαν πάνω της. Εκείνη ακούμπησε σε μια
ψάθινη καρέκλα τη μεγάλη τσάντα της κι αρά-
διασε στο τραπέζι αναπτήρα, τσιγάρα, κλειδιά
αυτοκινήτου κι ένα σημειωματάριο. Έβγαλε το
παλτό της και κάθισε με το 'να πόδι πάνω στ’ άλ-
λο, έχοντας φάτσα τους θαμώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου