* on-line.gr *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Editorial: Το περιοδικό μας ξεκίνησε από τον Πάνο Σ. Αϊβαλή, δημοσιογράφο πριν είκοσι δυο χρόνια [1996] με μοναδικό σκοπό την παρουσίαση όλων των τάσεων της Λογοτεχνίας -ελληνικής και ξένης- με κύρια έμφαση στην ελληνική λογοτεχνία και ποίηση. [ http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Yfos/Yfos.html ]
Η Φωτό Μου
Επιμέλεια Σελίδας: Πάνος Αϊβαλής - kepeme@gmail.com...............................................................................
δ/νση αλληλογραφίας: Μεσολογγίου 12 Ανατολή Νέα Μάκρη 190 05, τηλ. 22940 99125 - 6944 537571
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Powered By Blogger

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ - «ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΑΝΑΨΕ...»


   ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ *  

Εκδόση βιβλίου του τεχνοκρίτη και ποιητή
Ευάγγελου Ανδρέου με την ευκαιρία συμπλήρωσης 40 χρόνων 
από την πρώτη τακτική εμφάνισή του στα γράμματα (1971).

~~~

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ - 
«ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΑΝΑΨΕ...»
Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης (EUARCE), 2011. 
Σελίδες 176  •  € 15,00

Το εξαιρετικό έργο του κυρίου Ευαγγέλου Ανδρέου(1), η μυθιστορηματικής υφής αφήγηση της ζωής και των άθλων ενός μεγάλου αθλητού, του εμποδιστή Γιάννη Σκιαδά, έρχεται να ανταποκριθεί σε μια διττλή αναγκαιότητα, η οποία κατά την εποχή μας προβάλλει φλέγουσα και άμεση: αφ’ ενός μας φέρνει σε επαφή με μια σελίδα του λαμπρού παρελθόντος του ελληνικού αθλητισμού, με την εποχή της αγνότητας και του ευ αγωνίζεσθαι, τότε που η ανταμοιβή παρέμενε ακόμη ένας απλός κότινος, όταν ο αθλητής στεκόταν μόνος μπροστά στο σκοπούμενο επίτευγμα, χωρίς υποστηρικτικές ομάδες γύρω του, δίχως να προσβλέπει στην υλική ανταμοιβή ή, χειρότερα, στην εξαργύρωση του όποιου επιτεύγματος του, χωρίς να εναποθέτει μέρος των ελπίδων του – ή και το σύνολο αυτών – στα σκοτεινά επιτεύγματα της ιατρικής φαρμακολογίας. 
Αυτό υπήρξε ο Γιάννης Σκιαδάς, ένας έφηβος που στάθηκε μόνος με θάρρος μπροστά στο όνειρό του και, ξεπερνώντας τον εαυτό του, τελικώς το κατέκτησε. Ενάντια σε κάθε αντιξοότητα, με πενιχρή υποστήριξη από το περιβάλλον του, σε καιρούς χαλεπούς, με τους ανέμους του επερχόμενου πολέμου να πνέουν στην ήδη καθημαγμένη Ευρώπη, προτού καν σβήσει ο αχός των κανονιών του πολέμου που προηγήθηκε. 
Το γεγονός πως τελικώς αγκάλιασε το όνειρό του στρεφόμενος δις Βαλκανιονίκης και πεντάκις πρωταθλητής Ελλάδος, μικρή σημασία έχει. Ας μου επιτραπεί να θεωρώ πολύ σημαντικότερο το γεγονός πως τόλμησε να ονειρευτεί και δεν δίστασε να προσπαθήσει. Αν κάποια πρέπει να είναι η παρακαταθήκη ενός μεγάλου ανδρός, σε ό,τι αφορά τον Γιάννη Σκιαδά  η δική του ας είναι αυτή.
Η αντίληψή μου αυτή, οδηγεί την σκέψη μου στην δεύτερη αναγκαιότητα που το βιβλίο του εξαίρετου φίλου μου, του κυρίου Ανδρέου, θεραπεύει: την προβολή υγιών προτύπων, ινδαλμάτων. Δεν ανήκω σε εκείνους που αρέσκονται στις κοινοτοπίες. Ωστόσο, το πυκνό πέπλο που σκεπάζει όλο και βαρύτερο την κοινωνία μας και τις ψυχές μας, απειλώντας να καλύψει κάθε σπίθα ελπίδας, κάθε πνοή δημιουργίας, την ίδια συνολικά την δυνατότητά μας να ονειρευόμαστε, να θέτουμε, δηλαδή, στόχους πέρα από την εξασφάλιση του επιούσιου και την απλή επιβίωση, είναι ιδιαιτέρως ελπιδοφόρο που και που να διαρρηγνύεται. 
Και η γνωριμία μας με την ζωή και τα επιτεύγματα του Γιάννη Σκιαδά αυτό ακριβώς μας χαρίζει: την βεβαιότητα πως μπορούμε, αρκεί να θέλουμε. Την αίσθηση πως, ακόμη και σε καιρούς ου μενετούς, η αποφασιστικότητα και η προσήλωση σε έναν στόχο, εγγυώνται την επίτευξή αυτού. Την γνώση πως το ζην δεν επαρκεί, αλλά η ύπαρξή μας νοηματοδοτείται μόνον από στόχους που μας υπερβαίνουν και μας χαρίζουν την ευλογία του ευ ζην. Την ελπίδα πως, όσο και εάν πολλές φορές το αντίθετο φαίνεται βέβαιο, τελικώς umbra non velat diem(2).
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ
Καθηγητής της Φιλοσοφίας 
- Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών
(1) Εσπερίδα παρουσίασης του βιβλίου, 23.10.2010
(2) Το σκότος δεν θα καλύψει την ημέρα (φως)


~~~~
Ο συγγραφέας Ευάγγελος Ανδρέου αναβιώνει σ΄ όλες τις παραμέτρους έναν από τους κορυφαίους αθλητές του Μεσοπολέμου. Τον εμποδιστή Γιάννη Σκιαδά, το Αlter Εgo στον στίβο της άμιλλας του θρυλικού Χρήστου Μάντικα. Το έργο θα το ζήλευε και ο πιο υπεύθυνος ιστορικός του αθλητισμού, καθώς μάλιστα ο δημιουργός του μπορεί να είναι φίλαθλος αλλά με περίσσια ζωντάνια και εκπληκτικό συνταίριασμα των γραπτών τεκμηρίων και της οπτικής αποθησαύρισης μας χαρίζει ένα υποδειγματικό ψυχογραφικό πανόραμα μέσα στην παλλόμενη από ζωντάνια εποχή των αληθινών θρύλων του ελληνικού στίβου. 
Αυτό που πρέπει να τύχει ιδιαίτερης επισήμανσης είναι ότι μέσα από την ως σήμερα εικοσάδα των βιβλίων του- τόσο πλούσιας θεματογραφικής κλίμακας- αναδύεται μια τόσο συναρπαστική βιογραφία αθλητή. 
ΠΕΤΡΟΣ Ν. ΛΙΝΑΡΔΟΣ 
(Το Βήμα, 09.01.2011)
~~~~
Όσοι αγαπούν την ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, ας σημειώσουν το βιβλίο του Ευάγγελου Ανδρέου «Το αστέρι του πρωταθλητή άναψε...» (εκδόσεις Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης), που έχει ως θέμα τον Γιάννη Σκιαδά, τον βαλκανιονίκη του μεσοπολέμου. Το 1939, όταν η Αθήνα φιλοξενεί τους 10ους Βαλκανικούς Αγώνες Κλασικού Αθλητισμού στο Καλλιμάρμαρο, ο 26χρονος τότε Γιάννης Σκιαδάς κάνει την έκπληξη...
«Ο ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟΣ»
 (Η Καθημερινή, 22.01.2011






__________________________________
http://euarce.com/ekdotiki.html


* To Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης είναι Ν.Π.Ι.Δ. διεθνώς γνωστό και χρονολογικά ο πρώτος στην Ελλάδα φορέας πολιτισμού με καταστατική ευρωπαϊκή κατεύθυνση. Εμφανίσθηκε ως πολιτιστικό εντευκτήριο των φίλων της Ευρώπης, στα 1979, με τη συμβολή προσωπικοτήτων της πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής, όπως οι συγγραφείς Στρατής Δούκας και Δημήτρης Σταμέλος, οι εικαστικοί Πάνος Βαλσαμάκης, Τάσος Χατζής, Απόστολος Κυρίτσης, Γιώργος Μούγιος, Αγγελική Τσεβά, ο ευρωβουλευτής και κατόπιν Πρέσβυς στην UNESCO Γιάννης Κουτσοχέρας, αλλά και με τη συμβολή του κύκλου των Καθηγητών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, των μελών της τότε Ένωσης Νέων Ελλήνων Λογοτεχνών, των μελών του Εφηβικού Θεάτρου Αθηνών, των μελών της Ελληνικής Επιτροπής του W.A.Y., κ.ά.
Το 1985 Αναγνωρίσθηκε με την 98/85 Απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και το 2008 μετονομάσθηκε σε «Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης και Έρευνας του Πολιτισμού του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους στην Ευρώπη (7975/08 Απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών).

Διαβάστε την συνέχεια της πλούσιας δραστηριότητας του  Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης στο:

Πάντα επιτυχίες και ανάδειξη του Ελληνικού πολιτισμού αγαπητέ φίλε Ευάγγελε... που έχουμε ανάγκη τούτη την περίεργη εποχή που  ζούμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια: