* on-line.gr *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Editorial: Το περιοδικό μας ξεκίνησε από τον Πάνο Σ. Αϊβαλή, δημοσιογράφο πριν είκοσι δυο χρόνια [1996] με μοναδικό σκοπό την παρουσίαση όλων των τάσεων της Λογοτεχνίας -ελληνικής και ξένης- με κύρια έμφαση στην ελληνική λογοτεχνία και ποίηση. [ http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Yfos/Yfos.html ]
Η Φωτό Μου
Επιμέλεια Σελίδας: Πάνος Αϊβαλής - kepeme@gmail.com...............................................................................
δ/νση αλληλογραφίας: Μεσολογγίου 12 Ανατολή Νέα Μάκρη 190 05, τηλ. 22940 99125 - 6944 537571
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Powered By Blogger

Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

Κωνσταντίνος Μπούρας: «Αναπαύομαι στις λέξεις, όπως οι φακίρηδες στα καρφιά»

Συνέντευξη με τον ποιητή Κωνσταντίνο Μπούρα

«Αναπαύομαι στις λέξεις, όπως οι φακίρηδες στα καρφιά».

Του Αντρέα Πολυκάρπου *

Ο Κωνσταντίνος Μπούρας γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1962. Πρόκειται για έναν πολυγραφότατο άνθρωπο των γραμμάτων με σημαντικό έργο στη λογοτεχνία και στην κριτική. Έχει εκδώσει τριάντα βιβλία (ποίηση, θέατρο, μυθιστόρημα, δοκίμια) από τα οποία δύο (ένα μυθιστόρημα και μία θεατρική τριλογία) στη γαλλική γλώσσα.
Το 2000 απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο του διεθνούς διαγωνισμού του CEPAL για την ποιητική του συλλογή στα γαλλικά «EROS PALIMPSESTE», η οποία του χάρισε και το βραβείο Maurice Grunwald του Conseille Général της Moselle.
Η τελευταία του ποιητική συλλογή με τίτλο "Τρία Άλφα, μία Ήττα κι ένα Ωμέγα" κυκλοφόρησε το 2017.
-Τριάντα (30) χρόνια μετά την πρώτη συγγραφική προσπάθεια.. Τι άλλαξε και  τι επαναπροσδιορίστηκε μέσα σας ως ποιητής; 
Ανακάλυψα τους άλλους μέσα από την Αγάπη και το Φως της Αλήθειας έλαμψε μέσα μου σκορπίζοντας τα σκότη της Άγνοιας και το Φόβο του Θανάτου. Ξέρετε πέρασα κάποια στιγμή απέναντι, στην Άλλη Όχθη και ξαναγύρισα με τη δύναμη του Θεού. Αμέσως μετά έγραψα το δίστιχο: «Την Ελευθερία του Ανθρώπου να αμαρτάνει από Άγνοια / τη ζήλεψαν ακόμα κι οι θεοί».
-Νιώθετε ακόμη την αγωνία του ποιητή όταν αυτός βγαίνει στο φως; 
Όχι πια. Ξέρετε, δεν μιλάμε ποτέ για τον εαυτό μας, ειδικά όταν νομίζουμε ότι μιλάμε. Είναι πάντα οι άλλοι για τους οποίους γράφουμε, στους  οποίους αναφερόμαστε, στήνοντας ευήκοον ους στους πόθους και στις ελπίδες τους. Αυτοί, οι Άλλοι, οι μεγάλοι άγνωστοι στοιχειώνουν τα γραπτά μας, χιλιάδες δισεκατομμύρια πρόσωπα που «αναζητούν συγγραφέα» και μιλούν μέσα από εμάς. Αν καταλαβαίναμε ποιο βαρύ έργο αναλαμβάνουμε δεν θα τολμούσε κανείς να βγει να περιαυτολογήσει.
-Πως συναντιούνται η φιλοσοφία με την ποίηση στο τελευταίο σας βιβλίο; Αλληλοσυμπληρώνονται ή επενεργούν η μία στην άλλη;
Άρρηκτα συνδεδεμένες ευθύς εξαρχής μέσα στο έργο μου, η Ποίηση και η Φιλοσοφία. Στοχαστική η δουλειά μου. Τώρα με την ωριμότητα που ο πυρετός της σάρκας καταλάγιασε κάπως χαρίζοντάς μου καφεκίτρινη φθινοπωρινή γαλήνη (την περίμενα αυτή τη στιγμή, τη νοσταλγούσα…), τώρα μπορώ να αφιερωθώ στο Σκέψη κατοικώντας κι εξαγνίζοντας τον Ναό του υλικού σώματός μου, εκεί που ο Θείος Σπινθήρ εγκαταβιεί.
-Ποιο είναι το νήμα της τελευταίας σας ποιητικής συλλογής; Πως χαρτογραφείτε με άλλα λόγια το ίδιο το βιβλίο σας;
Εσωτερικό ημερολόγιο εξωτερικών περιπετειών, συνοδοιποριών κι αλληλεπιδράσεων. Οι άνθρωποι που αγάπησα και με αγαπήσανε, εκείνοι που με επηρεάσανε και οι άλλοι που μου χάρισαν μερικές στιγμές ασφάλειας συναισθηματικής και διεγέρσεως νοητικής.
- Ποιες ήττες και ποια κεφαλαία «Α» (ως Αρχή προς τον ποιητικό λόγο)  κρατάτε στη συγγραφική σας πορεία; 
  Μόνον ήττες γνώρισα μέχρι τώρα. Κι οι νίκες ήταν πρόσκαιρες, ακριβοπληρωμένες. Αυτή η διαπίστωση, η παραδοχή και η αποδοχή του εαυτού του μου ως απειροελάχιστο μέρος τής τραγικωμικής ανθρώπινης κατάστασης με έφερε εδώ που είμαι (ο ταπεινότερος όλων) και με έκανε καλύτερο άνθρωπο…
-Πως βλέπετε την παραγωγή βιβλίων ποίησης αν σκεφτούμε ότι κάθε χρόνο εκδίδεται τριψήφιος αριθμός ποιητικών συλλογών;
Καλό σημάδι. Πνευματική άνθηση. Η Κρίση ως πρόκληση να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να εξελιχθούμε…
- Γιατί στο εξωτερικό «δέχονται» πιο εύκολα τους Έλληνες ποιητές απ’ ό,τι στην Ελλάδα;
Φθόνος, η πανάρχαια ψώρα, ενδημική στην Ελλάδα.
- Ποιος στίχος, σας έρχεται στο μυαλό από το τελευταίο σας βιβλίο;
«Αναπαύομαι στις λέξεις, όπως οι φακίρηδες στα καρφιά».

___________
Βιβλιογωνιά // 16/06/2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: