* on-line.gr *

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Editorial: Το περιοδικό μας ξεκίνησε από τον Πάνο Σ. Αϊβαλή, δημοσιογράφο πριν είκοσι δυο χρόνια [1996] με μοναδικό σκοπό την παρουσίαση όλων των τάσεων της Λογοτεχνίας -ελληνικής και ξένης- με κύρια έμφαση στην ελληνική λογοτεχνία και ποίηση. [ http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Yfos/Yfos.html ]
Η Φωτό Μου
Επιμέλεια Σελίδας: Πάνος Αϊβαλής - kepeme@gmail.com...............................................................................
δ/νση αλληλογραφίας: Μεσολογγίου 12 Ανατολή Νέα Μάκρη 190 05, τηλ. 22940 99125 - 6944 537571
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Powered By Blogger

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Από την εκδήλωση -παρουσίαση βιβλίων, της ΑΛΕΦ, την Κυριακή 7 Φεβρ. 2010...


Πόπη Βερνάρδου, [Deja Vu], Φανταστικά αφηγήματα, ΥΦΟΣ 2009


Η Αθηναϊκή Λέσχη Επιστημονικής Φαντασίας απέκτησε κάποτε ένα λογοτεχνικό εργαστήριο. Η Π. Β. δεν έλειψε σχεδόν ποτέ, έφερνε πάντοτε ωραία φανταστικά αφηγήματα, εκτός από μια φορά που μας ξάφνιασε φέρνοντας ένα υπέροχο διήγημα επιστημονικής φαντασίας. Όλοι οι συμμετέχοντες διάβαζαν τα νέα διηγήματα των διαφόρων συγγραφέων με αρχική αμφιβολία για το αν η ιστορία θα ήταν άψογη, εκτός αν ήταν διήγημα της Π. Β., οπότε η ευχαρίστηση της ανάγνωσης ήταν δεδομένη!


Μακάρι να έγραφαν όλοι τόσο γλαφυρά όσο αυτή!
[Ο Θρύλος του Τρίτου Βιβλίου], [Η Βροχή που τραγουδάει στον Άνεμο], [Με τις Καλύτερες Προθέσεις], [Νυχτερινό], [La Fee Verte], [Ο Χορός της Κοιμωμένης], [Αμάντα και Μερλιόζ], [Η Επιλογή του Νόρμαν], [Ταυτότητα Παρακαλώ!], [Η Κυρά των Δράκων]. Μερικά περιλαμβάνονται στο βιβλίο [Deja Vu].

Η Π. Β. έχει το χάρισμα να γράφει συναρπαστικές ιστορίες. Περιγράφει σαγηνευτικά τόπους απίστευτους και μας προσκαλεί να τους επισκεφτούμε μαζί της. Αν έχουμε κάποιο δισταγμό που μας τον προκαλεί το άγνωστο, η συγγραφέας μας δίνει με τον τρόπο της να καταλάβουμε ότι δεν είναι άγνωστο γι αυτήν. Με την συντροφιά της αποκτούμε την αίσθηση ότι όλα αυτά τα έχουμε ξαναδεί, ξανααισθανθεί, ξαναζήσει.

Ο τίτλος Deja Vu δεν είναι τυχαίος.

Τα ονόματα των τόπων μπορεί να μας είναι αρχικά οικεία [Αθήνα, Μήλος, Ναύπλιο] [Γιουκατάν Μεξικού] [Μαρακές Μαρόκου], αλλά σε λίγο βαδίζουμε στους δρόμους του Τουλούμ ή της Ουαρζαζάτ, που μας θυμίζουν πολλά από την προηγούμενη επίσκεψή μας, κι ας βρισκόμαστε πρώτη φορά εκεί.
Πότε ξαναβρεθήκαμε εκεί;
Σε μια έντονη συζήτηση με λέξεις άγνωστης γλώσσας που παραδόξως κατανοούμε; Σε ένα υγρό παθιασμένο όνειρο που επαναλαμβάνεται απρόσμενα; Σε ένα όραμα μιας προηγούμενης παραμυθένιας ζωής με ολοζώντανες λεπτομέρειες;
Ο καθένας μας ξέρει καλύτερα πότε και πού, και δεν απορεί που το ξέρει και η αφηγήτρια, γιατί ήταν κι αυτή τότε μαζί μας. Πώς τα καταφέρνει και μοιράζεται την σκέψη του κάθε αναγνώστη; Είναι μαγική.
Συναντάμε στις ιστορίες πολλούς ανθρώπους, άλλους διάσημους [Ηράκλειτος, Σαρλ Μποντλέρ, Νίκος Καββαδίας, Όσκαρ Ουάιλντ, Αρθούρος Ρεμπό, Λιούις Κάρολ, Έλεν Ντόχερτυ, Βικέντιος Βαν Γκόγκ] και άλλους τυχαίους αλλά με χαρακτήρες καλοσχηματισμένους [Σόνια και Μανώλης] [Γιώργος και Τίμος] [Ρόζα και Νίκος] [Οδυσσέας και Ιζομπέλ].
Οι καταστάσεις είναι δραματικές ή κωμικές, κοινότοπες ή υπερφυσικές, ευεργετικές ή καταστροφικές. Περιέργως, το τέλος αφήνει πάντοτε μια ευχάριστη επίγευση.
Η αφηγήτρια κρατάει το νήμα και μας οδηγεί, μόνο που δεν καταλαβαίνουμε αν βγαίνουμε πραγματικά από τον λαβύρινθο της φαντασίας, ούτε ξέρουμε τι μας περιμένει στην επόμενη στροφή του διαδρόμου.
Συναντάμε πολλά πλάσματα, άλλα συνηθισμένα στις φανταστικές ιστορίες [δράκοι, τζιν, σαλαμάνδρες, δαίμονες και μάγισσες] και άλλα φερμένα από την ζωντανή μνήμη της αφηγήτριας μόνο για μας [γκουλ και ίνκουμπι και σούκουμπι].
Ζηλεύουμε την αποκοτιά της [Βιβιάνας] και την τόλμη της [Αλίκης], σκεφτόμαστε σοβαρά πόσο ενδιαφέρουσα θα ήταν η χιλιόχρονη ζωή με τον [Ιγκλίς], και αναρωτιόμαστε γιατί το κύκνειο άσμα της [Ελίζαμπεθ] θυμίζει έντονα [Μπετόβεν];
Ό,τι έχει διαβάσει σε ποίημα και πεζό η Π. Β. [Άρθουρ Σοπενχάουερ, Γουίλιαμ Μπλέικ, Πλάτωνας, Γούντι Άλλεν είναι μερικοί από το αμέτρητο πλήθος] και όποια μουσική έχει ακούσει [Βάγκνερ ή Πινκ Φλόιντ] και όποιον ζωγραφικό πίνακα έχει δει [Ζορζ Σερά, Τουλούζ Λοτρέκ, Πάμπλο Πικάσο] και όσα έχει φανταστεί πέρα από τα ανθρώπινα, όλα βρίσκουν τον δρόμο τους και πιάνουν μια θεσούλα μέσα στα αφηγήματα περιμένοντάς μας για να μας θυμίσουν γλυκά την ύπαρξή τους.
Κι εμείς, αναγνωρίζοντας μέσα στον καταιγισμό των εντυπώσεων παλιούς φίλους και άγνωστους συντρόφους σε περιπέτειες μυθικές ή ξεχασμένες, έχουμε πάλι την αίσθηση ότι είμαστε ζωντανοί, είτε είναι αλήθεια αυτό είτε όχι, είτε έχει χαθεί ο χρόνος που γνωρίσαμε, είτε έχει αλλάξει ο κόσμος που βρεθήκαμε.
Ζούμε μέσα σε όσα βιβλία εκδόθηκαν μαζί με τους ήρωές τους και με τους φίλους μας, ζούμε μέσα σε όσους πίνακες ζωγραφίστηκαν αλλάζοντας ζωή ανάλογα με την τεχνοτροπία, ζούμε μέσα στις μουσικές και στα ποτά και στις ουσίες και ξυπνάμε χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, αλλά από την άλλη μεριά του καθρέφτη!
Ευχαριστούμε την συγγραφέα γιατί δημιούργησε ιστορίες με τα περιστατικά της όμορφης ζωής μας, που τα ξεχάσαμε ζώντας μια θολή καθημερινότητα.

Ευχαριστούμε την συγγραφέα γιατί φρόντισε να εμπλουτίσει τη μνήμη μας με ωραία ταξίδια, που μόνοι μας ποτέ δεν θα τολμούσαμε να κάνουμε.
 Εμμανουήλ Μανωλάς ,
 2010-02-07,  Έναστρον

Δεν υπάρχουν σχόλια: