Πέντε χρόνια από τη μέρα που έφυγε η Διδώ Σωτηρίου

Έγραψε όπως έζησε, κι έζησε στην κυριολεξία μέσα στη φωτιά.
Τα δύσκολα, είτε κατά τον ξεριζωμό από τη Σμύρνη είτε λόγω της πολιτικής της τοποθέτησης, τα αποτύπωσε στα βιβλία της κρατώντας πάντα την αξιοπρεπή σιγή και για εκείνα που της επεφύλαξε το κόμμα της. Πέντε χρόνια μετρούν σήμερα από τον θάνατο της Διδώς Σωτηρίου.

Η γραφίδα της μπορεί να σταμάτησε πλέον τη διαδρομή στο χαρτί, ωστόσο τα βιβλία της εξακολουθούν να προσφέρουν στους αποδέκτες τους ευκαιρίες μιας ιδαίτερης συνομιλίας με την πρόσφατη ιστορία του τόπου μας αλλά και αφορμές αναγνωστικής απόλαυσης.

Με τα βιβλία της τιμά τη μνήμη της ο Κέδρος, ο εκδοτικός οίκος που στέγασε όλη τη συγγραφική της παραγωγή. Πριν από λίγο καιρό εξέδωσε την επετειακή έκδοση των εμβληματικών "Ματωμένων χωμάτων" και ταυτόχρονα το βιβλίο που συνέθεσαν τα "χαμένα" για χρόνια χειρόγραφά της αλλά και η αρθογραφία της στον "Ριζοσπάστη", "Τα πρώτα βήματα του Ψυχρού Πολέμου. Ένα ανέκδοτο χειρόγραφο για τη διεθνή πολιτική (1945-1947)" σε επιμέλεια του ανιψιού της Νίκου Μπελογιάννη και των Βασίλη Παναγιωτόπουλου και Κωνσταντίνου Ζαγάρα. Παράλληλα όμως ετοιμάζει και το βιβλίο της "Τα παιδιά του Σπάρτακου" που θα κυκλοφορήσει το 2010, στο οποίο η Διδώ Σωτηρίου καταγράφει τους αγώνες των σηροτρόφων της Θράκης, τη δεκαετία του '60, μέσα από αφηγήσεις αγωνιστριών στα χρόνια της φυλακής.

*από την εφημερίδα "Αυγή"

Ημερ. δημοσίευσης: 23/09/2009

*δείτε περισσότερα στο: http://yfos-texnes.blogspot.com/2009/05/blog-post.html

Συνομιλία με την Διδώ Σωτηρίου:
"Eυτυχία για μένα είναι η γνωριμία μου με τον κόσμο..."*
δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "ΥΦΟΣ" τεύχος 7