Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΕΝ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΖΙΝΑ»
Της Έφης Φαλίδα*
«Είμαι πια 72 χρόνων κι έμαθα πως καμιά φορά έχει μεγάλη σημασία να πας τη σχέση βήμα- βήμα. Στη σχέση με την Ελλάδα αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο φλερτ. Και θέλω να χαρώ αυτήν την περίοδο» λέει ο Γούντι Άλεν με αφορμή την αθηναϊκή εμφάνισή του
O Γούντι Άλεν έγινε προσβάσιμος. Εγκατέλειψε πλέον το νησί του Μανχάταν και κάνει βόλτες στην Ευρώπη. Σε ένα από αυτά τα δρομολόγια του Αμερικανού σκηνοθέτη μπαίνει η Αθήνα παραμονές Πρωτοχρονιάς. Για δεύτερη φορά. Που σημαίνει ότι κάτι παρατήρησε στον τρόπο ζωής των σημερινών Ελλήνων. «Δύο πράγματα με εντυπωσίασαν- και τα δύο θετικά» λέει στα «ΝΕΑ» για τις εντυπώσεις του από την προηγούμενη εμφάνισή του, τον Δεκέμβριο του 2005, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. «Το πρώτο ίσως φανεί ιδιαίτερα πεζό. Το φαγητό! Πολύ, πολύ, πολύ καλό φαγητό! Φαντάζομαι πως δεν πρόλαβα να δοκιμάσω και τα πάντα. Αλλά σκεφτείτε πως η μνήμη της γεύσης παραμένει έντονη, ζωντανή. Το δεύτερο και το πιο σημαντικό που θυμάμαι είναι οι άνθρωποι. Ζεστοί, αυθόρμητοι και γενναιόδωροι. Σε αναγκάζουν να σκεφτείς ότι ίσως ο χρόνος των 2.500 ετών δεν είναι κάτι σπουδαίο, όταν κάποιοι συνεχίζουν να βιώνουν την καθημερινότητά τους στον ίδιο ιστορικό χώρο όπου γεννήθηκε ή αναπαράχθηκε δημιουργικά τόσο μεγάλος πνευματικός πλούτος». Από την προηγούμενη επίσκεψη τι θυμόσαστε εντονότερα; Τι επιλέξατε να κάνετε και τι προλάβατε να δείτε από κοντά; Σε εσάς θα φανεί πολύ τετριμμένο, αλλά το μόνο που επέλεξα τότε να δω από κοντά είναι ο Παρθενώνας. Ανεβήκαμε όλη η οικογένεια στην Ακρόπολη το πρωί.
Μείναμε περίπου τρεις ώρες. Μόνον τρεις ώρες γιατί ήδη είχαμε καθυστερήσει πολύ την αναχώρησή μας. Δεν μπορώ να πω ότι «χόρτασα» το μνημείο. Χρειάζονται ίσως πολλές επισκέψεις. Ξανά και ξανά. Ήταν όμως η αρχή μιας καλής, ελπίζω, σχέσης. Μια ειλικρινής χειραψία σε μια πρώτη γνωριμία. Με σεβασμό και διάθεση κατανόησης του ιστορικού μεγέθους. Αναφέρεστε συχνά στην έννοια του «τραγικού». Έχετε επηρεαστεί από τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες;
«Σίγουρα. Συνηθίζω να λέω ότι έχω επηρεαστεί στη δουλειά μου από σκηνοθέτες, ηθοποιούς και μουσικούς. Τον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Μαρξ, τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, τον Λούις Άρμστρονγκ. Έχω επηρεαστεί κι από μεγάλους συγγραφείς όπως τον Ντοστογιέφσκι. Όπως εκείνοι, έτσι κι εγώ έχω επηρεαστεί βαθιά από τους μεγάλους Έλληνες στοχαστές. Όσον αφορά ειδικά εμένα, έχω επηρεαστεί κυρίως από τον Σοφοκλή, τον Ευριπίδη και τον Πλάτωνα», λέει ο σκηνοθέτης θαυμαστής της αρχαίας ελληνικής σκέψης.
Γι΄ αυτό και σκοπεύει να επαναλάβει την επίσκεψή του στην Ακρόπολη και τον Παρθενώνα. Κι αν προλάβει- όπως λέει- ίσως πάει και στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Σαράντα χρόνια τζαζ
* απόκομμα από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" Τετάρτη 19.12.2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου