"Το ροκ των Μακεδόνων" εκδ. Ιανός του Πάνου Θεοδωρίδη

Γράφει ο Πέτρος Γαργάνης*

Πρόκειται για ραδιοφωνικές εκπομπές που δραπετεύουν ευχαρίστως από τα ερτζιανά αναζητώντας απομαγνητοφωνημένες την λογοτεχνική έκθεση. Μπορεί ο εφήμερος ραδιοφωνικός λόγος να κερδίζει σε αμεσότητα αλλά υστερεί σε ανθεκτικότητα καθώς φαίνεται ότι τα FM είναι κάπως πρόσκαιρα για να αφήσουν το στίγμα του δημιουργού. Οπότε το τρυκ της απομαγνητοφώνησης έρχεται να καλύψει το κενό της διαχρονικότητας. Ο ήχος της μουσικής και η φωνή σαν απτές αίσθησεις λείπουν, αλλά την ίδια ώρα οι λέξεις ξεφεύγουν από τα κείμενα μεταμορφωμένες σε μελωδίες των FM. Κατά πόσο αυτό μπορεί να φανεί χρήσιμο ή ελκυστικό μάλλον αποδεικνύεται από τον χειμαρρώδη λόγο που εποφθαλμιά την αναγνωρισημότητα του παροδικού χαρακτήρα του ραδιοφώνου, κερδίζοντας ανέλπιστα ίσως τις εντυπώσεις σε βάρος του.
Ας φανταστούμε τα κείμενα ως απομνημονεύματα μιας ενδιαφέρουσας αν και όχι ακριβώς συναρπαστικής ζωής. Όπως δείχνουν τα πράγματα οι κάποτε χλιαροί -κατά τον Νίκο Πορτοκάλογλου- νέοι μπορούν να έχουν βιώματα όχι ακριβώς ανάλογα ηρώων αλλά τουλάχιστον κάποιες στιγμές, τους βρίσκουν παρόντες σε γεγονότα εξόχως σημαντικά τα οποία επηρεάζουν την καθημερινότητα άσχετα αν δεν είμαστε σε θέση να το διαπιστώσουμε όντες βουτηγμένοι στην ρουτίνα.
Μνήμες λοιπόν από την παιδική ηλικία του Γιαννιτσιώτη συγγραφέα όπου οι μαχαλάδες της πόλης χωρίζονταν βάσει καταγωγής. Από δω οι πόντιοι, από κει οι ντόπιοι, πιο πέρα οι Θρακιώτες κτλ. Φίλοι και πρόσωπα που ανήκουν στην σφαίρα του μυθικού σαν παιδικοί θρύλοι που ολοένα ζωντανεύουν και συναρπάζουν με τις θύμησες τους την ενήλικη πλέον ζωή. Χαρακτηριστικό το κομμάτι στο οποίο αναφέρεται στην παιδική του ηλικία όταν οι συνομήλικοι και λίγο μεγαλύτεροι του φίλοι τον έβαζαν να μιλάει για να σπάνε πλάκα καθότι ο ίδιος ψευδός που προκαλούσε άθελα του τα όχι και τόσο αθώα πειράγματα. Ευτυχώς για τον ίδιο θα βρεθεί ένα άλλο παιδί με μεγαλύτερο πρόβλημα αρθρώσεως και θα τον αφήσουν στην ησυχία του! Λίγο αργότερα θα έρθουν και τα χρόνια της δικτατορίας με την εποχή των πανεπιστημίων για τον συγγραφέα και την παρέα των οργισμένων νέων. Κάποιοι από τους καθηγητές του Α.Π.Θ. - με χαρακτηριστικότερο τον καθηγητή Φατούρο τον οποίο περιγράφει ο συγγραφέας ως έναν νέο και μοντέρνο δημοκρατικό ακαδημαϊκό- , θα κερδίσουν τους φοιτητές με την συμπεριφορά και τις γνώσεις του συμμετέχοντας ενεργά στην ανάπλαση συνειδήσεων.
Πόσο μακρινά ίσως αυτά να φαίνονται σήμερα με την αλαζονεία και την έπαρση να χαρακτηρίζουν τις ακαδημαϊκές κοινότητες της Ελλάδας. Κάπου – κάπου και κανένα καυστικότατο σχόλιο της σύγχρονης πραγματικότητας των Νεοελλήνων μαζί με την περιγραφή της μιας καθημερινότητας που βάλει ψυχές και συνειδήσεις. Κατά βάσιν όμως μιλάμε για απομνημονεύματα που κυρίως ενδιαφέρουν λόγω ύφους γραφής το οποίο όσον αφορά τους μυημένους διατηρείται αναλλοίωτο και στις επιφυλλίδες του συγγραφέα στην εφημερίδα του Αγγελιοφόρου.
Οι εκπομπές του Π. Θεοδωρίδη στα ερτζιανά της Θεσσαλονίκης υπήρξαν από τις πλέον χαρακτηριστικές όσο και επιτυχημένες της περασμένης δεκαετίας. Ο ίδιος έκρινε - ορθώς κατά κάποιο τρόπο- πως θα μπορούσαν απομαγνητοφωνημένες πλέον να κερδίσουν και μια θέση στην λογοτεχνική ιστορία της πόλης. Το έργο της έκδοσης ανέλαβε ο οίκος του Ιανού ο οποίος θα δημιουργήσει μια εξόχως ενδιαφέρουσα σειρά την «Εν Θεσσαλονίκη» στην οποία ανήκει και το «Ροκ των Μακεδόνων». Την σειρά θα κοσμήσουν οι συνήθεις ύποπτοι (δεν υπάρχουν άραγε άλλοι;) του λογοτεχνικού κύκλου της συμπρωτεύουσας, (Χριστανόπουλος, Σφυρίδης, ο μακαρίτης ο Μπακόλας κ.α) με επιτυχία αλλά και με λογική σούπερ μάρκετ η οποία καλώς ή κακώς χαρακτηρίζει τα βιβλιοπωλεία -ανά την Ελλάδα πλέον- του Ιανού και όχι μόνο. Δυστυχώς η μοίρα του εμπορικού κομματιού τόσο των εκδοτικών οίκων όσο και των βιβλιοπωλείων είναι υπέρ το δέον συνυφασμένη με τις σύγχρονες πρακτικές του μάρκετινγκ των media και των πολυκαταστημάτων βεβαίως, όπου μπορούν να συνυπάρχουν διαφόρων ειδών προϊόντα αμφίβολης ή μη ποιότητας. Ενδεχομένως αυτό να είναι καλό για τα οικονομικά τους από την άλλη όμως μεριά η παραγωγή αυτού του οποίου θα χαρακτηρίζαμε ως λογοτεχνία συρρικνώνεται εμφανώς ποιοτικά με τον ανάλογο περιορισμό και στην θεματογραφία δημιουργώντας έτσι ρεύμα το οποίο οι νεώτεροι φιλοδοξούν ή και αναγκάζονται να ακολουθήσουν πιεζόμενοι εμπορικά. Οι εξαιρέσεις όμως πάντοτε υπάρχουν και αυτό ενίοτε δρα ως καθαρτήριο για τους εκδοτικούς οίκους και τα βιβλιοπωλεία. Φαντάζομαι πως και η σειρά του Ιανού «Εν Θεσσαλονίκη» επιδιώκει κάτι αντίστοιχο χωρίς πάντως να απαρνιέται το έντονο εμπορικό της χρώμα επιτυγχάνοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου.



----------

* Ο Πέτρος Γαργάνης γεννήθηκε (1971) και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε και ασχολήθηκε με τη μουσική ενώ είχε ένα επαγγελματικό πέρασμα απο την διαφήμηση. Έγραψε το μυθιστόρημα “Μια γειτονιά είμαστε” και αρθρογραφεί τακτικά σε λογοτεχνικά και μη περιοδικά.

**από την εφημερίδα Ο "Ελληνικός Τύπος" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1980 με τίτλο "Ελληνικός Ήλιος" και το 1989 πήρε την τωρινή του ονομασία "Ελληνικός Τύπος που ήταν αρχικά μηνιαίος. Από τον Φεβρουάριο του 1994 άλλαξε διεύθυνση και μορφή, εμπλουτίστηκε και έγινε δεκαπενθήμερος, ενώ τον Μάρτιο του 2006 έγινε εβδομαδιαία έκδοση με έγχρωμες σελίδες. Η σύνταξη, σελιδοποίηση και δημιουργικό βασίζονται στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας και διευθύνονται απο συντακτική επιτροπή.
Η έκδοση καλύπτει ειδήσεις από την Ελλάδα και την Κύπρο-με έμφαση στην προβολή και προώθηση των εθνικών μας θεμάτων-ειδήσεις από τον Καναδικό και διεθνή χώρο, οικονομικά νέα, κοινωνικά και ιατρικά θέματα, καθώς και παροικιακά γεγονότα και εκδηλώσεις. Παράλληλα διαθέτει πλούσια αρθρογραφία, με αναλύσεις και σχόλια σε ζητήματα που αφορούν τους απόδημους και ιδιαίτερα του ελληνοκαναδούς.
Ο Ελληνικός Τύπος ασχολήθηκε κατά καιρούς με αρκετά θέματα αιχμής της ελληνικής παροικίας του Τορόντο και εξέφρασε γνώμη για υποθέσεις που αφορούν την καθημερινή ζωή αλλά και το μέλλον της παροικίας. Η στήλη "Τηλεσκόπιο" σχολιάζει το παροικιακό γίγνεσθαι και καυτηριάζει ή επαινεί ανάλογα τις πράξεις και αποφάσεις των ηγετών, αλλά και απλών ανθρώπων της παροικίας μας. Ο "Ελληνικός Τύπος" είναι η πρώτη ελληνόφωνη παροικιακή εφημερίδα του Καναδά στο Internet.