ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
«Μιλώντας για το έργο μου, πρέπει να πω ότι αισθάνομαι πως αντιπροσωπεύω μιαν ευρύτερη ομάδα ανθρώπων: εκείνων που προώθησαν τις νεοελληνικές σπουδές στην Ελλάδα και την Ιταλία. Και πρέπει επίσης να πω πως χαίρομαι για την αποψινή εκδήλωση, που τιμά τα ενενήντα μου χρόνια και γίνεται όσο είμαι εν ζωή και όχι μετά τον θάνατό μου». Έτσι αντιφώνησε χθες το απόγευμα στο κεντρικό κτίριο του Μουσείου Μπενάκη, ο Μάρι Βίττι την προσφώνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος εξήρε την επιστημονική προσωπικότητα ενός ερευνητή που δίδαξε και επηρέασε πολλές γενιές νεοελληνιστών.
«Ο Μ. Βίττι διαμόρφωσε την εικόνα που έχουμε για την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας», παρατήρησε ο Νάσος Βαγενάς, ομότιμος καθηγητής Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών: «Ιταλός ληξιαρχικά, ο Βίττι είναι δίγλωσσος (με Ελληνίδα μητέρα), αλλά όχι και διχασμένος αφού γέρνει περισσότερο προς την ελληνική πλευρά. Γονιμοποιώντας τόσο την πανεπιστημιακή φιλολογία όσο και τη λογοτεχνική κριτική, είναι ο άνθρωπος που έβαλε τα θεμέλια για την ίδρυση των ανθηρών σήμερα καλβικών σπουδών. Εστιάζοντας την προσοχή του στο ιταλόφωνο ποιητικό έργο του Ανδρέα Κάλβου, έδειξε το περιβάλλον από το οποίο προήλθαν οι ελληνικές ?'Ωδές''. Και ας μην ξεχνάμε πως, εκτός από τον Κάλβο, ο Βίττι μελέτησε την ιστορία του ρεαλισμού στην ελληνική πεζογραφία, αναδεικνύοντας εκ παραλλήλου την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη, καθώς και τη λογοτεχνική παραγωγή της Γενιάς του 1930. Τέλος, γράφοντας την ?'Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας'', αποδείχθηκε ο πλέον κριτικός ιστορικός λογοτεχνίας. Μένοντας, άλλωστε, με το ένα πόδι έξω από την Ελλάδα, είχε τη δυνατότητα να υιοθετήσει μιαν οπτική με μεγάλη ευρυχωρία».
Τους ερευνητικούς σταθμούς που διέγραψε με την πορεία του ο Μ. Βίττι επισήμανε από την πλευρά του ο Αλέξης Πολίτης, ομότιμος καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης: πρώτα ο συσχετισμός των κλέφτικων τραγουδιών με τα μοιρολόγια, μετά το αναγεννησιακό επτανησιακό θέατρο, ύστερα ο Κάλβος και κατόπιν η «Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας», όπου διερευνήθηκαν οι απαρχές της πεζογραφίας μας σε συνάρτηση με ποικίλες μορφές της νεοελληνικής πραγματικότητας.
_____________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου